Light is a 4 track tour CD to accompany the forthcoming Touch tour of the UK during May 2001. Celebrating their 20th anniversary this year the label presents a series of dates combining some of their leading audio/visual artists. The six dates take in Bristol (17th), Brighton (18th), London (21st), Glasgow (24th), Newcastle (26th) and Salisbury (28th) – bringing together Biosphere with John Easterby, Fennesz with Jon Wozencroft and Hazard with Heitor Alvelos.
Track list:
1. Hazard Meteosat (5:52)
2. Fennesz C-Street (5:00)
3. Biosphere When I Leave (Finely Tuned Version) (6:48)
4. Biosphere Algae & Fungi (Candelaria Version) (5:44)
Reviews:
Light will be available at each of these events and features one track by Hazard and Fennesz along with two by Biosphere, each of the pieces being exclusive to this release. Meteostat is the contribution by Hazard which rises swiftly in a ringing tone. Building to a point and maintaining as a drone, crackles periodic punctuation. A high rotary whir can be heard low in the mix, along with the suggestion of sighs. The drone and crackles continue with the sights building into a stroke of a rounded edge. The whole starts to take one vibrating edge as the layers expand. Slight taps and scrapes starts in the depths of the sound, giving the possibility of a percussive influence. The scrape emerges as a ridge and is gone, while the stray metal bumps build a slow pittering clatter. Within the rough edges and elements the core works on inducing trance conditions. Fennesz hits us with a vibrating guitar sound in C-Street, little glitches and signals clinging to that core flow. This has a warm feel, continually giving the impression of disruption with the chatter of the stray. Bubbling static wells up, carrying patterns and swirls over the now buried shimmer of chord. The guitar reasserts itself and the interrupts compete once more to cut into our perception of the key sounds. A sudden pop and the whole comes through a filter, we are in the same territory, but it is all now askew from where it was before. With this phase the track starts to gain an expansion, layering up viable elements to allow for a conscious change to the flow, to the mood. When I Leave (Finely Tuned Version) is the first track of the Biosphere material, starting with a vibe of beat and subdued bass pulse. Mixing through this is a discussion of ancient gods and stairways to heaven and radio waves. The track emerges from that, the first elements thickening to allow tactile feeling, while retaining the minimal muffled sensation. More words offer catalysis to the evolution of the piece, little tip-tap strokes and the shifts of the developing to take on a greater drive. Again words trigger change, the warmth of the trance feel expanding and allowing the introduction of teasing piano notes. Pitter-patter of pattern suggests a slow fade, at the same time as we seem to be reaching greater definition of focus. The final piece is Biosphere’s Algae and Fungi (Candelaria Version), which starts with the progression of a series of warm notes. Building into a sequence in combination with development of light, considered string. A pulse flexes in typical Biosphere style, working on an emergent layer. The initial levels are the unravelling of some biological structure, the pulses first bid into aural translation. Jangling patter of small chimes mix with the flex to carry on that impression, changing the pace to a dizzy spiral while the core remains sleepily consistent. As with the previous track we can sense the imminent conclusion in the shift of sounds – something about the new development and the knowledge that the sound in this phase is transitory.
Exclaim, Canada (net):
This EP compilation is an appetiser from three of the foremost cutting edge electronic and ambient composers, Hazard, Fennesz and Biosphere. Hazard’s “Meteostat” is a heart-wrenchingly radiant piece, pulsing like the hum of a generator, yet rich in overtone. In fact, that’s part of the beauty of astructural electro-acoustic music – which is that the actual sounds doesn’t make the piece, as much as the overtones do, and “Meteostat” epitomises this. Fennesz is known for remixing traditional pop tunes beyond recognition, transforming them into superb abstractions. His piece, “C-Street,” has a flamenco flavour to it with vigorous, rapid reverb. Who would have guessed that distortion and mangled noise could be so beautiful? Biosphere’s “When I Leave” is the weakest of the three, as the beat structure and spoken word samples sound dated and streamlined compared to the previous works of sonic art. The saving grace is Biosphere’s last track, “Algae & Fungi,” a graceful orchestral breeze with their signature vestiges of breezy guitar chords. Light features a milestone of ambience and avant-garde electronics, and is a highly recommend listen.
Les Inrockuptibles (France):
Sorties l’occasion d’un happening itinérant mélant vidéo et sons, les manipulations trés My Bloody Valentine de Fennesz et la magnificence des paysages ambiants décrits par Hazard suffisent rattraper un Biosphere cette fois-ci en petite forme.
The Wire (UK):
On ‘Light’, three of the UK Touch label’s current flagship electronica merchants conjoin in a showcase collection of fine bruits, klangs and samples. This 29 minute CD ‘calling card’ coincided with the label’s May 2001 tour to promote 20 years of the Touch label. Through the 1980s, Touch issued surveys of international musics in a series of cleverly packaged Travel Tapes, which could be seen as ‘aural postcards’ and perhaps aides to ‘mental journeys’ for the meditative listener. Some cassettes arrived wrapped in map-like graphics to emphasise this geographical conceit. Touch’s agenda has since developed to the enhanced stage we find here, using music, image and typography to present the exotic details of foreign climes with a crystal-sharp virtual reality. The photographs and sleeve designs of Jon Wozencroft are crucial to the project. Hazard’s last release of environmental-based recordings made me think I was ‘hearing’ the grain of an old tree in the forest; Wozencroft’s strong, simple images helped to inscribe this false memory. Here, Hazard (aka Sweden’s Benny Jonas Nilsen) has extracted a more physical presence from his usual intangible fogginess, and generated sounds as solid as mechanical rollers processing molten sheet metal. Meanwhile, Vienna’s Christian Fennesz (who now has more releases on Touch than on his ‘home’ label Mego) discovers lyricism in the urban chaos. His chattering episode ‘C-Street’ is an imaginary soundtrack for a 1950s office block; even on a short cut like this, the sheer clarity and intelligence of his productions cement his reputation as a kind of Brian Wilson of digital music. Biosphere’s second offering here is fairly routine, but ‘When I Leave’ should satisfy your need for a daily quota of twisted beats and queasy synth tones. His clever voice samples connect ‘Stairway To Heaven’ to ‘The Matrix’ and the love lives of Greek gods; at least, that’s what I hear. Join the dots together of yourself. [Ed Pinsent]
Brainwashed (USA):
As a taster cum sampler for the current Touch UK tour featuring these three audio explorers in cahoots with three different visual artists, this works up an appetite. It’s just a shame it’s missing Manchester by such a distance as the Fennesz track here is particularly mouthwatering. The Viennese maestro has surpassed himself again. Where his previous excursions into sampled guitar noise sculpting have maybe had precursors in the shape of Bruce Gilbert’s seismic groundshifter ‘Ab Ovo’, the overloaded sensory bombardment of prime My Bloody Valentine and the digital lock skips of Oval, Christian Fennesz is certainly carving out a distinctive niche. This track his perhaps his most evocative evolution to date and is subtley emotive in a candlelit memory haze reminiscent atmospherically of Labradford’s ‘Mi Media Naranja’ peak, but as if the whole album had sped by in a heat hazed five minute blur. Hazard specialises in bleak ambient drones with snowy close miked rumbles suggestive of vast deserted frozen expanses. Biosphere seems quite ordinary and inorganic in comparsion, presenting two remixes of precise clinical beat politeness underpinning sampled speech. The cover is another nice bit of Touch co-conspiritor Jon Wozencroft’s conceptual photography. Three images of trees at different angles and diurnal illumination make apt visual accompaniments for the three sonic experimenters. [Graeme Rowland]
The Ticket (net):
Stijlen komen en stijlen gaan. Wat enkele jaren geleden nog hip was, klinkt nu achterhaald. Moedig dus van het Britse experimentele Touch label dat ze ‘Substrata’, het trendsettend ambient werkstuk dat de Noor Biosphere in ’97 releaste op het funeste All Saints Records, tegen de trend in opnieuw durven uit te brengen. Het album kreeg een nieuwe verpakking en werd digitaal onder handen genomen. Ondanks de inherente kwaliteiten van uit ijspegels opgetrokken nummers als ‘Hyperborea’ en ‘Sphere of No-Form’, klinkt het album dezer dagen toch eerder als de doodsreutel van het ambient genre. Toch een welkome herbeluistering omdat Geir Jenssen sedert ‘Substrata’ nieuwe registers opentrok. Dat valt af te leiden uit de extra-cd die bij ‘Substrata’ hoort. ‘Man With A Movie Camera’ is de soundtrack bij een stille film uit ’29 van de Rus Dziga Vertov. Jenssen tovert hier als vanouds kale arctische landschappen maar waar de beschaving dit keer wel doordringt via flarden radiouitzendingen en door sneeuw en ijs gedempte beats. Erg Sylvianesk bij momenten zoals het van ‘Words With The Shaman’ geplukte ‘The Club’. Benny Jonas Nilsen aka Hazard is een Zweedse ket die al jaren zijn eigengereide gang gaat. Hij doet zijn ding onder meer op het experimentele Britse label Touch/Ash International dat met zijn laatste releases (The Ghost Orchid, het laatste deel van de S.E.T.I. trilogie en onlangs nog Rioji Ikeda) de nagenoeg perfecte versmelting van vorm en inhoud belichaamt. Een tijd terug trok Nilsen naar de VS en Canada om er opnames te maken van extreme weersomstandigheden. Die zou hij dan later gebruiken voor een nieuw project rond ‘wind’. E≥nmaal ter plaatse ondervond hij dat het niet evident was om wind op band te vangen met zijn primitieve apparatuur. De resultaten waren meestal vervormd en onbruikbaar. Expert Chris Watson kwam hem ter hulp. Watson bereidde net een BBC-radioprogramma voor overÉ wind. Het concept werd verruimd, de opnames van Nilsen maakten plaats voor een nauwe samenwerking met Watson die hem het basismateriaal voor zijn nieuwe cd leende. Nilsen maakte midden jaren negentig al furore met de industri‘le ambient van Morthound, een paar jaar terug bracht hij als Hazard het ambient meesterwerkje ‘North’ uit op het gerenommeerde Ash. Vorig jaar verscheen in beperkte oplage het schitterend verpakte ‘Wood c/w Field/Bridge’. ‘Wind’ put dus opnieuw uit een ander vaatjeÉ Hazard combineert natuur en elektronica: op de acht soundscapes van ‘Wind’ spelen windopnames een hoofdrol maar waar het zou even goed over de rollende donder zou kunnen gaan. Het resultaat is grillige ambient met een ontregelend effect op de luisteraar. De tracks op ‘Wind’ vari‘ren van onrustige op natuurgeluiden ge‘nte soundscapes tot aanzwellende, oorverdovende geluidsstormen. Absolute uitschieter van het album is het tien minuten durende ‘Anemo’, dat veldopnames van een anemometer mixt met een venijnige westenwind die door de kieren van een hotelraam beukt. Luisteren naar ‘Wind’ desori‘nteert de luisteraar omdat de natuuropnames zozeer uitvergroot en vervormd zijn dat je meestal het raden hebt naar de re‘le oorspong van de gebruikte sounds. ‘Wind’ werd gestoken in een pakkende hoes van labeldesigner Jon Wozencroft en bevat verklarende liner notes van Chris Watson en Benny Nilsen. De samenwerking tussen audio en visueel gaat ook door op ‘Light’ dat vier exclusieve nieuwe nummers bevat van de drie Touch artiesten Hazard, Biosphere ≥n de Oostenrijkse experimentalist Fennesz. ‘Light’ is een uitstekende introductie tot het werk van dit baanbrekende audiovisuele label. (PiT)
tijd cultuur (Belgium):
Je tournee met Hazard liep net af. Wat brengt de toekomst? Fennesz:’ De Britse concertreeks gaf me voldoening. Ik speelde korte, zeer intense noisesets waarmee ik denk het publiek geplezierd te hebben: als consument verdraag ik geen sets die het half uur overschrijden. In Parijs speelde ik samen met Sonic Youth en ook daar ben ik zeer over te spreken. Wat releases betreft: in de nabije toekomst verschijnt een tweede FennO’berg album; zelf heb ik een reeks interpretaties van ‘Endless Summer’ gepland. Daarmee wil ik eigenlijk een totaal andere richting uit: ik denk aan een housetrack en een akoestisch gitaarnummer. Voorlopig interesseert het conventionele me.’
[Ive Stevenheydens]
